In 2004 startte Josy Hoekman bij Zuidwester als vakantiekracht en het voelt voor haar bijna alsof ze hier ‘volwassen is geworden’, zo vertrouwd. Als medewerker wonen ziet ze zichzelf vooral als instrument om de bewoners zo zelfstandig mogelijk hun leven te kunnen laten leiden.

Josy vindt het bijzonder dat de bewoners gewoon in de wijk wonen. “Ik werk op Schengestraat 41c in Goes. Daar zijn andere woningen van Zuidwester in de buurt.  Ik ben in m’n eentje op de woning, maar voel me dus nooit alleen. Er wonen hier zeven cliënten met een midden- tot lichtverstandelijke beperking. Recent is de groepssamenstelling gewijzigd, omdat twee  bewoners zijn overleden. Dat had een enorme impact. Sinds kort woont er een jongere man, terwijl we ook een meneer van 83 jaar hebben. Mijn uitdaging is ieder de begeleiding geven die bij hem of haar past. Je begeleidt niet een groep, maar zeven individuen.”

Na haar opleiding Sociaal Pedagogisch Werk heeft Josy in deeltijd Sociaal Pedagogische Hulpverlening afgerond.

Ze werkt met veel plezier bij Zuidwester. “Vooral die zelfverantwoordelijke teams vind ik bijzonder. Het was even zoeken, maar nu zie ik echt de meerwaarde. Soms zijn er wat veel ontwikkelingen in korte tijd. Niet iedereen heeft de veerkracht om dat op te pikken. Ook valt me op dat veel stagiaires niet bij Zuidwester komen werken. Jammer, want jonge instroom hebben we nodig.”
 

Tot slot vertelt Josy: “We zijn ons er heel bewust van dat wij te gast zijn bij de bewoners. Het is hún plek. Aan ons de taak hen te stimuleren zo veel mogelijk dingen te doen die ze zelf

nog kunnen. Zo hebben we een bewoner in een rolstoel die zich inbeeldt dat hij niet meer kan lopen. Maar nu we hem hebben geleerd dat hij zelf kan ‘trippelen’, hoeft hij bij kleine stukjes niet meer geduwd te worden. Daar is hij zo trots op! Daar doe je het voor.”

 

ErvaringsverhalenBekijk alle verhalen