"We blijven constant met elkaar in gesprek."

Hoe is het om al bijna 50 jaar onder begeleiding te wonen en 24 uur per dag zorg nodig te hebben? Eduard Nuijt (53) en zijn ouders delen hun verhaal, samen met zijn persoonlijk begeleidster en fysiotherapeute.
“Eduard is meervoudig gehandicapt, dus al snel konden wij de zorg niet meer aan”, blikt zijn vader Kees Nuijt terug. “Veel keus was er toen niet, dus Eduard belandde eerst in Brummen. Gelukkig kwam er toen hij negen was een plekje vrij in Hernesseroord in Middelharnis en nu woont hij aan de Van Schendelstraat 14 in Oud-Beijerland.” Zijn moeder Anneke vult aan: “Zuidwester was toen al een ‘open instelling’, dus je kon komen en gaan wanneer je wilde. Heel fijn! We zien Eduard helaas achteruitgaan, zijn handicap is progressief.”
Ouderdomsklachten
Volgens zijn fysiotherapeute Lynda Akkermans is dat een veelvoorkomend probleem: “Ouderdomsklachten beginnen bij mensen met een meervoudige beperking vaak al rond hun 45e. Ze worden fragieler, waardoor lichamelijke klachten en kans op vallen toenemen. Vroeger kon Eduard goed zelfstandig lopen. Nu zit hij in een rolstoel en gaat lopen alleen veilig als twee mensen hem ondersteunen.” Medewerker wonen Martine van der Weijde: “Dat heeft allerlei gevolgen: stofzuigen, dweilen of grasmaaien kan hij niet meer. Of op z’n vaste plekje op de bank zitten. Dat deed hem veel verdriet. Dus hebben we de indeling van de woonkamer veranderd; nu zit hij weer bij het raam.”
Hulp om de hoek
“Eduard lijkt overigens wel weer iets steviger op zijn benen te staan”, merkt zijn moeder Anneke op. “Je ziet dat de dagelijkse oefeningen hem goed doen.” Vader Kees voegt daaraan toe: “Het is wat dat betreft subliem geregeld bij Zuidwester: alle hulp zit om de hoek, we zien dat er veel overleg is en iedereen is heel betrokken. Wat voor Eduard enorm belangrijk is, zijn vaste gezichten. Hij hecht zich aan zijn verzorgers. En dat wisselt helaas nog wel eens… Ieder bedrijf is zo goed als zijn eigen personeel. Nu gaat het goed, maar dat was ook weleens anders.”
Veel kennis en kunde
Martine en Lynda erkennen dat: “Het is zo fijn als meerdere mensen de historie van Eduard kennen en weten wat wel of niet werkt. Er is veel kennis en kunde bij het Expertisecentrum van Zuidwester. Dat moet ook wel, want de zorg voor ernstig meervoudig beperkten is complex. Een logopedist kijkt hoe Eduard eet en drinkt, de arts AVG is nauw betrokken, net als de verpleegkundige.” Moeder Anneke merkt op dat de samenwerking tussen alle partijen perfect is. “Al verbaast het me dat niet iedereen hem op dezelfde manier drinken geeft. Er staat ergens omschreven wat het beste voor hem is, maar toch lukt het dan niet alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.”
Extra zorg nodig
Voor vader Kees zijn vooral de bezuinigingen een punt van zorg: “Die beweging is constant naar beneden, terwijl de zorg steeds complexer wordt. De indicatie van Eduard is sinds januari van zorgzwaartepakket 5 naar 8 bijgesteld. Maar meer uren op de woning? Dat is nog steeds niet geregeld, terwijl Martine en haar collega’s het al zo druk hebben!” Martine legt uit dat bij extra zorg een hele berekening komt kijken, waar hard aan gewerkt wordt. Fysiotherapeute Lynda vult aan: “Ik vind het in ieder geval fijn dat wij met z’n allen zo goed in gesprek blijven over hoe we de zorg invullen. De ‘driehoek’ werkt alleen als je blijft zoeken naar de verbinding; laagdrempelig contact houdt.” Moeder Anneke: “En daar zijn we erg tevreden over!”
 
Na vele jaren bij Zuidwester gewoond te hebben, is Eduard helaas op 54 jarige leeftijd op 22 november 2019 overleden.