Misschien komt het door zijn ouders, die ook een groot zorghart hebben. Of doordat een van zijn broers een verstandelijke beperking heeft. Voor Sander Groeneveld was het in ieder geval duidelijk dat ook hij de zorg in wilde. Dus deed hij net als zijn moeder de opleiding Verzorgende IG en bleef hij na zijn stage hangen bij Zuidwester, waar hij zocht naar een nieuwe uitdaging: “Sinds kort werk ik voor een groep jongeren met licht verstandelijk beperkingen in Barendrecht. Daar komt problematiek als drank, drugs en loverboys bij kijken.” 
Na vier jaar in Spijkenisse op een groep en op de dagbesteding, was het tijd voor iets anders. Daarbij lette ik uiteraard goed op wat voor mij belangrijk is in mijn werk: open communicatie en een stabiel team. Dat vind ik in Barendrecht weer terug. Ik vind het belangrijk dat je in een team wrijvingen onderling uitspreekt. Daar moet de ruimte voor zijn en daar kun je als leidinggevende een belangrijke rol in spelen.”
‘Vooral op het gebied van heftig probleemgedrag kun je het verschil maken als manager.’

Het is dan ook niet voor niets dat Sanders ambities de kant van leidinggeven op gaan. Als die kans er is, waarom zou je het dan niet doen? Wat dat betreft zijn de secundaire arbeidsvoorwaarden heel goed bij Zuidwester. Ik ken geen werkgever bij wie de randvoorwaarden voor het volgen van een opleiding beter zijn geregeld.
Mijn ambitie is uiteindelijk om zorgmanager te worden. Wanneer je als manager goed meedenkt met de teams kun je een groot verschil maken voor je team en je cliënten. Vooral bij heftig probleemgedrag kun je het verschil maken als manager. Conflicten moet je snel oplossen en als manager moet je er staan voor je medewerkers.”
‘Mijn cliënten zijn mijn spiegel. Als ik onrustig ben, zijn zij het ook.’
Zelf leerde Sander het werk vooral door veel te doen. “Op mijn vijftiende stond ik al als stagiaire op een groep met gedragsproblemen. Dat lijkt jong, maar ik had mijn bouw en lengte al mee op die leeftijd.
Ik ga altijd rustig mijn dienst in. Mijn cliënten hebben er niets aan als ik eventuele privéproblemen ‘meeneem’ naar het werk. Zij zijn mijn spiegel. Als ik onrustig ben, zijn zij het ook. De goede omgang met cliënten zat voor een groot deel al in me: rustig blijven en oplossingsgericht denken. Wat ik vooral heb moeten leren, is meer gestructureerd werken als het om administratie gaat. Dat is nu ook minder chaotisch.”
Inmiddels overtuigde Sander ook zijn broer Bart om bij Zuidwester te komen werken. “Hij werkte in het onderwijs. Toen hij dat zat werd, zei ik hem dat werken bij Zuidwester ook iets voor hem was. Hij werkt nu in Middelharnis op een groep met gedragsproblematiek. In principe komen we elkaar weinig tegen. Alleen tijdens de Kennis- & Cultuurdagen, en we helpen elkaar wel eens als er extra handen nodig zijn. 
Wat we gemeen hebben, is dat we allebei oplossingsgericht zijn en duidelijke kaders stellen. Precies wat deze doelgroep nodig heeft. Wat hij nog van mij kan leren? Nog strikter zijn. En ik kan van Bart leren om meer te genieten van het werk. Als er een feestje is, dan is hij erbij. Dat is een mooi voorbeeld voor me.”
 

ErvaringsverhalenBekijk alle verhalen