Ze werd als kind al een wervelwind genoemd en dat komt nu goed uit in haar werk. Angela Wijenberg is medewerkster extramurale zorg bij Eigenz (onderdeel van Zuidwester). “Het ene moment zit ik bij de logopedist met een cliënt, het andere moment stuur ik de monteur van de traplift aan en daarnaast werk ik aan mijn persoonlijk leiderschap. Dat maakt mijn werk leuk en dynamisch.”

Angela Wijenberg heeft niet altijd bij Zuidwester gewerkt. Er was een tijd dat ze als leerling ziekenverzorgende in de verpleeghuis werkte, maar daar werd haar al vrij snel duidelijk: dit was niets voor haar. Dus klopte ze in 2002, in haar toenmalige woonplaats Oud-Beijerland, aan bij Zuidwester en ging ze aan de slag met een groep jongeren met een verstandelijk beperking.

Tót Angela bedacht dat ze de psychiatrie in wilde. “Ik ging een opleiding doen en kon ergens buiten Zuidwester aan de slag. Na dag één kon ik mezelf wel voor m’n kop slaan. Wat heb ik gedaan? Ik wilde terug naar Zuidwester.” De reden? “Ik miste de mensen en de manier van werken bij Zuidwester. Er hangt hier een bepaalde hartelijkheid en warmte die je niet zomaar overal in de zorg tegenkomt. Mijn ervaring is dat je altijd bij leidinggevenden kunt binnenstappen en een praatje kunt maken als je ergens mee zit. Natuurlijk kan er niet altijd geluisterd worden, maar als je goede argumenten hebt, is er ruimte voor een gesprek.”

Na een avontuur van welgeteld een maand buiten Zuidwester, kwam ze daarom weer terug. 
Angela is nu extramuraal medewerker bij Eigenz en heeft tien cliënten in het gebied Nissewaard, Brielle en Hellevoetsluis. “Zes van hen hebben een niet aangeboren hersenafwijking. Dat is min of meer mijn specialisatie geworden. Mijn cliënten zijn gewend om te denken vanuit het ‘gezond zijn’. Daar moet je aandacht en respect voor hebben.”

 

ErvaringsverhalenBekijk alle verhalen